tag:blogger.com,1999:blog-34527280944864430482024-02-21T07:25:56.405-08:00Oostblog - over fietsvakanties in voormalig OostblokUnknownnoreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-73336561572524657132013-11-28T01:23:00.000-08:002014-01-02T04:12:07.355-08:00Fietsen in Polen<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS1Lc2d8-ubKrBDO9FrQcF9_DCqqmbGqtw1XtbGOhVMp_LMQvprXszXRrGKchvXDSe-KLPSTVygd_XcUhs0igYHQY_PHd4gbMfgWygYQEWbsQnCZ8nhUPBqpt-r5QL73Xancqhp8TOr0U/s1600/pol.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5559372237690963090" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS1Lc2d8-ubKrBDO9FrQcF9_DCqqmbGqtw1XtbGOhVMp_LMQvprXszXRrGKchvXDSe-KLPSTVygd_XcUhs0igYHQY_PHd4gbMfgWygYQEWbsQnCZ8nhUPBqpt-r5QL73Xancqhp8TOr0U/s320/pol.gif" style="float: left; height: 202px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 320px;" /></a>Bezocht in: 2013, 2011, 2010, 2007<br />
Afgelegd traject: 1035 km<br />
Routes: Chelm - Oekraïense grens; Przemysl - Slowaakse grens; Chelm - Wit-Russiche grens en Wit-Russische grens - Augustow - Gierloz - Goldap - Olecko; Konin - Gniezno - Chodziez - Szczecinek - Chojnice - Koscierzyna.<br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Polen als fietsland</span></strong><br />
<span style="color: black;">Polen is een fietsland met een Januskop. Juist als ik na enkele tegenvallende fietsdagen (druk verkeer, weinig aantrekkelijk landschap) besluit dat Polen toch écht geen boeiende fietsbestemming is, komt er die nagenoeg perfecte fietsdag van Szczecinek naar Chojnice met verkeersluwe wegen en een vriendelijke omgeving, waarvan je in je fantasie zou verwachten er ergens een hobbitdorp aan te treffen. Ondanks de soms slechte ervaringen, kijk ik uiteindelijk met voldoening terug op mijn Poolse fietstochten.</span><br />
<span style="color: black;"></span><br />
<span style="color: black;">Ik heb Polen bezocht voor aanfietsroutes naar Oekraïne, Slowakije en Wit-Rusland en twee langere tochten gemaakt door het Mazurisch merengebied (324 km.) en het Pommerens merengebied (446 km.). De wegen in de uiterste grensgebieden rondom Chelm en Wlodawa waren verkeersluw en fijn fietsbaar, de fietswegen rondom Sanok in de Karpaten waren prettig, evenals enkele fietsroutes in Pommeren. Maar je kunt er onvermijdelijk op rekenen op autoroutes te stuiten waar het weggedrag van Poolse automobilisten hinderlijk of gevaarlijk kan zijn. </span><br />
<span style="color: black;"></span><br />
<span style="color: black;">Polen zijn autominded. De weekends zijn verreweg het ergst: dan trekt op zaterdag en zondag iedereen per auto erop uit naar de bossen of de meren. Ben je een fietsroute aan het plannen, probeer je rustdagen in de weekends te zetten.</span><br />
<br />
Poolse toeristenkaarten vermelden toeristische fietsroutes. Die zijn soms nauwelijks te verkiezen boven een zelfgekozen route, want ze leiden je ook langs drukke verkeerswegen of over onfietsbare zandpaden of keienbestrating. De delen van de Mazurische toeristenroutes die ik heb gefietst, waren teleurstellend. <br />
<br />
Langs doorgaande verkeerswegen liggen steeds vaker fietspaden: het verschil tussen mijn 2007 en 2013 bezoek was opvallend. Maar pas op. Nieuwe fietspaden eindigen abrupt en onaangekondigd met een hoge stoeprand of een greppel. Ze kunnen steile hellingen hebben waarbij je de controle over het stuur kunt verliezen. Onuitwisbare indruk maakte een fietspad van rubber matten, waarin mijn banden zo ver wegzonken dat ik nauwelijks vooruit kwam.<br />
<br />
Gróót pluspunt van fietsen in Polen zijn de ronduit prachtige kaarten van de Poolse uitgever Copernicus, <em>Mapa Krajoznawcza</em>, van alle regio's, schaal 1:300.000. De kaarten zijn haarscherp getekend en hebben een detaillering om als fietser je vingers bij af te likken. Er is een speciale detailkaart 1:200.000 voor de streken Warmië en Mazurië, maar de standaard regiokaarten zijn al zo verfijnd, dat die nauwelijks toegevoegde waarde biedt. Zelfs de op regiokaarten als 'geel' gemarkeerde lokale wegen kunnen drúk zijn, waarschijnlijk het meest in de weekends. De Copernicuskaarten zijn te koop in de reisboekhandel. Zie ook: <a href="http://www.ppwk.pl/">www.ppwk.pl</a>.<br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Heen- en terugreis</span></strong><br />
De nachttrein Jan Kiepura van Nederland naar Warschau heeft slechts drie fietsplaatsen. Reserveren begint 92 dagen tevoren. Wees er tijdig bij. De trein is samengesteld door de Poolse spoorwegen en in 2013 ontbrak de door mij geboekte en bevestigde fietsplaats. De conducteur stalde mijn fiets in een leeg slaapcompartiment en zo kwamen fiets en ik toch in Konin (nabij Poznan). Het lijkt erop dat steeds minder mensen hun fiets naar Polen meenemen; check dus tijdig of deze trein fietsplaatsen heeft. De Treinreiswinkel (Leiden) is je beste adres om dit na te vragen.<br />
<br />
In de Poolse slaapwagens van de Jan Kiepura kan het licht niet helemaal uit. Stoort dat je, neem iets mee om 's nachts je ogen te bedekken. Overigens is dit een mooie nachttrein waarmee je fietsreis naar Polen (of elders) in een prachtige setting begint. Vanaf de Poolse grens wordt er een restauratiewagen aangehaakt, zodat je Polen kunt binnenkomen met een prima ontbijt.<br />
<br />
Op sommige Poolse binnenlandse treinen kan je fiets mee, op andere niet. Je kunt dit uitvinden via "Andere zoekopties" op www.bahn.de. In de Poolse fietscompartimenten is het soms een enorme zooi. Dat maakt treinreizen met fiets door Polen vermoeiend. Op intercitytreinen is het fietscompartiment meestal in het voorste of laatste rijtuig, opvallend genoeg vaak bij de rokersafdeling, waar drie hangplaatsen voor fietsen zijn. Je treft regelmatig meer fietspassagiers en dan is het passen en meten geblazen. Op lokale treinen is er een bagagecompartiment met zitplaatsen vooraan of achteraan de trein, waar regelmatig de wodkadrinkers bivakkeren.<br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Eten en slapen onderweg</span></strong><br />
Polen had zijn nationale glorietijd aan het eind van de Middeleeuwen en het begin van de Renaissance. Het gevolg is dat je als fietser aan het eind van je dag soms aankomt in kleine steden met volkomen onbekende plaatsnamen, die een charme bezitten die je misschien zou verwachten in noord-Italië, maar niet in voormalig Oostblok. Przemysl, Sanok, Gniezno en Chojnice vond ik mooi en herdenkenswaardig. Ook minder uitgesproken plekken als Chelm en Koscierzyna waren ontspannen en plezierige begin- en eindpunten van lange fietsreizen. Dat je onverhoeds op een mooie overnachtingsplaats stuit, maakt fietsen in Polen leuk.<br />
<br />
Naar mijn ervaring is het vinden van een redelijk betaalbaar onderkomen voor de nacht nooit een probleem. Zelfs in drukke plaatsen voor het binnenlands Pools toerisme, zoals Augustow, staan in hoogseizoen juli en augustus altijd wel eenvoudige campingbungalows of hotelkamers leeg. Hotels rekenen tussen de €25 en €55 en bieden de service die je daarvoor mag verwachten. Overnacht je in een stad met een fraai plein en antiek stadshart, dan zou het kunnen dat de terrassen niets anders serveren dan fastfood: pizza en kebab. Dat is een nadeel.<br />
<br />
Opvallend fenomeen is dat de herbergen met de beste prijs-kwaliteitverhouding nét vijf tot tien kilometer buiten de dorpskernen kunnen liggen. Daar, langs doorgaande wegen, even buiten de bebouwde kom, ligt dat idyllische plattelandshotel tussen de sparren. Het eten is er beter dan in de steden: authentieke Poolse keuken, géén vette fastfoodhap. Wyrwidab, buiten Chodziez, was mijn fijnste overnachting in Polen: een krappe maar goedkope kamer, uitstekend avondeten en wakker worden met de geur van dauw in de dennenbossen.<br />
<br />
Een bizarre overnachtingsplek voor een fietsvakantie is Gierloz in Mazurië. Dit is het bunkercomplex waar Hitler tijdens het grootste deel van de wereldoorlog zijn hoofdkwartier hield. Het is thans een attractie voor dagtoeristen. Ik sliep er in het gerenoveerde hotel dat destijds door Duitse officieren gebruikt werd. Zowel hotel als restaurant hebben een goede prijs-kwaliteitverhouding en Gierloz ligt midden in de bossen en centraal voor fiestroutes door Mazurië. En ook deze akelige historie is onlosmakelijk verbonden met Polen.<br />
<strong><span style="color: #000099;"><br />Eindoordeel</span></strong><br />
<span style="color: black;">Mijn eindoordeel over Polen als fietsvakantieland: een 6. Dat cijfer is précies goed. Een fietsland met twee gezichten: oppassen voor het verkeer en je route goed plannen. Dan kan Polen een plezierige fietsbestemming zijn. Vele plekken die ik in Polen bezocht prikkelden mij meer van het land te verkennen.</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-47535968739993273312012-01-03T09:53:00.000-08:002013-06-16T11:09:15.814-07:00Fietsen in Wit-Rusland (Belarus)<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbLU4CKi_u5NVxCUMMbsbXzmWQXqcqM2ChAMZGfy4XrnrvLOmTQflpL1APdF9kLPjtP10yAtEnkI-sBYT4bahlDtmeZOTcgeUN0JcRN7qfhOatll3d9KnGccHaAj2UD6grlX5GIkyvUNE/s1600/belarusgif.gif" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="161" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbLU4CKi_u5NVxCUMMbsbXzmWQXqcqM2ChAMZGfy4XrnrvLOmTQflpL1APdF9kLPjtP10yAtEnkI-sBYT4bahlDtmeZOTcgeUN0JcRN7qfhOatll3d9KnGccHaAj2UD6grlX5GIkyvUNE/s320/belarusgif.gif" width="320" /></a>Bezocht in: 2011</div>
<div>
Afgelegd traject: 330 km</div>
<div>
Route: Wlodawa (Poolse grens) - Brest - Bialowieza - Hrodna - Poolse grens</div>
<br />
<strong><span style="color: blue;">Wit-Rusland als fietsland</span></strong>
<br />
<br />
Het was al enkele jaren een wens van mij door Wit-Rusland te fietsen: laatste bolwerk van communistische dictatuur in Europa. Ik had er de meest uiteenlopende en soms onrustbarende verhalen over gehoord. Tijd voor een verkenning en in zomer 2011 was het zover. De route voerde van zuid naar noord door vrijwel de gehele Pools-Witrussische grensstreek inclusief het Bialowieza nationaal park.<br />
<br />
Het algemene nieuws is geruststellend: je treft goed onderhouden, rustige wegen waar het vergeleken met buurlanden Polen en Slowakije doorgaans veilig en ontspannen fietsen is. Natuurlijk is het rond de grote steden als Brest en Hrodna druk. De binnenkomst van provinciestad Hrodna was zelfs zeer onaangenaam en zowel bij aankomst als bij vertrek heb ik daar met de fiets gelopen over trottoirs om het rommelige spitsverkeer te vermijden. Los daarvan waren er mooie, lange fietsdagen van bijvoorbeeld Bialowieza naar Vaukavysk.<br />
<br />
Het Bialowieza nationaal park is voor fietsers vrij toegankelijk. Er zijn slagbomen bij de diverse toegangspoorten en daar is bewaking, maar een kort gesprek met de (vrouwelijke) parkwachters en een uitleg van je voorgenomen route, verschaffen je gratis doorgang. Door Bialowieza loopt een vrij dicht netwerk van smalle asfaltwegen in veelal perfect onderhouden staat, net breed genoeg voor één personenauto en dus eigenlijk ideale fietspaden. Dit is een van de laatste Europese ongerepte wouden en als je van fietsen door de bossen houdt verdient het wellicht aanbeveling een dag uit te trekken voor een cirkeltour door het park alvorens je voorgenomen trektocht te hervatten. Verwacht geen wild te zien tijdens het fietsen, ook geen wisent (de Europese bison): het is bos, bos, bos. Stilstaan om kaart te lezen is in de zomer een hachelijke zaak vanwege de muskieten. Bij de hoofdentree van het park in Kamianiuki zijn gratis detailkaarten verkrijgbaar, maar die tonen weinig gebied voor een fietsdag. De wegen door Bialowieza aangeven op nationale wegenkaarten bestaan inderdaad en je kunt daarop gerust afgaan. Een cirkelroute door het park is zo'n veertig tot vijftig kilometer, plan je het uitgekiend en zie je alle uithoeken, dan kun je tot tachtig kilometer komen.<br />
<br />
Overigens heb ik in 2011 geen wegenkaart van Wit-Rusland kunnen vinden op een voor fietsen prettige schaal. Reisboekhandel Landschap in Eindhoven verkocht in zomer 2012 wel dergelijke detailkaarten.<br />
<br />
<strong><span style="color: blue;">Heen- en terugreis</span></strong><br />
<br />
Groot nadeel van Wit-Rusland is dat je een toeristenvisum nodig hebt en dat is toch een van de meer omslachtige visa om te bemachtigen. Je hebt een reservering van een touroperator nodig en je hebt internetbankieren nodig, want de ambassade accepteert alleen betalingen via internet. Ik heb mijn overnachtingen en twee tussendoorse treinreizen geboekt bij Blini Reizen in Nederland, een reisorganisatie met een Witrussische reisagent, en daarmee verliep het aanvragen van een visum probleemloos. Ik herinner me wel het antwoord van de ambassadebediende in Den Haag toen ik alle papieren en mijn paspoort kwam aanleveren en zei dat ik de visumaanvraag nogal ingewikkeld vond: "De eerste keer is alles moeilijk."<br />
<br />
Achteraf had ik kunnen volstaan met een minder dure voorboeking dan drie hotelovernachtingen en twee treinreizen (op en neer naar Moskou), want eenmaal in Wit-Rusland zijn de prijzen slechts 10% - 20% van wat je bij voorboeking in Nederland betaalt. Nu bedroegen de kosten van de voorboeking ongeveer € 400, omdat er per hotelovernachting rond de € 80 in rekening werd gebracht. Navraag bij de hotels in Hrodna en Brest leerde dat de lokale prijs neerkomt op € 10 - € 15 per nacht.<br />
<br />
De enig andere fietser die we in Wit-Rusland tegenkwamen, een Canadees, had zijn visum geregeld via Engelstalige websites op het internet en dat scheelde enkele honderden euro's vergeleken met mijn visumkosten inclusief de voorboekingen via de touroperators. Ik heb die websites niet kunnen vinden, maar het verdient natuurlijk aanbeveling dit uitgebreid te checken alvorens de dure visumaanvraag in Den Haag aan te gaan.<br />
<br />
De fietsovergangen van Polen naar Wit-Rusland zijn altijd lastig, net als de overgangen naar de Oekraïne. De Polen hanteren blijkbaar een systeem waarbij alleen auto's waarvan men het kenteken kan registreren de grens over mogen. Dat betekent dat de Poolse douane fietsers tegenhoudt, behalve bij een paar grensposten waar voetgangers doorgelaten worden. Dat is voor zover mij bekend alleen het geval bij Przemysl (naar de Oekraïne) en bij Kuznica naar Hrodna in Wit-Rusland. Zelfs dan kan het zijn dat je in onderhandeling met de Polen moet om je door te laten. Het probleem zit 'm in elk geval niet bij de Witrussen of de Oekraïners, die zijn fietsvriendelijker.<br />
<br />
De oplossing bij de grens bij Slawatyce, waar ik de grens overstak van Wlodawa richting Brest, was om de fiets in de kofferbak van een Witrussische automobilist te laden; aangezien die er bij het rijden bijna uitdonderde een wat hachelijke onderneming. Op dezelfde wijze was ik in 2007 de grens Polen-Oekraïne overgestoken. Je geeft de bestuurder een aardige fooi in euro's voor de geleverde dienst. Ben je met een grote groep, dan is deze oplossing nauwelijks te doen.<br />
<br />
Wil je de grensperikelen vermijden, dan zijn er een aantal Poolse stoptreinen die de grens oversteken en waarop voor zover mij bekend je fiets meekan. Er zijn lokale treinen van Terespol (Polen) naar Brest rond 11 uur 's ochtends, 16 uur 's middags en 's avonds laat rond 22 uur. Van Kuznica Bialostocka naar Hrodna rijden de lokale treinen rond 8:30 uur 's ochtends en 21:30 uur 's avonds. Reken op een lange incheckprocedure voor de paspoortcontrole.<br />
<br />
De aangewezen reisroute vanuit Nederland is met de Jan Kiepura-nachttrein naar Warschau. Er zijn slechts drie fietsplekken op deze trein, dus reserveer je fietsplaats tijdig. Dat kan vanaf 92 dagen voor vertrek. De Jan Kiepura arriveert rond 11:00 uur 's ochtends in Warschau en vandaar zijn er aansluitende treinen naar Bialystok (vertrek rond 12:00 uur) en Terespol (vertrek rond 13:00 uur, onderweg nog een aantal keer overstappen). Alleen met een krap schema red je het dezelfde avond nog in Witrusland te zijn; reken op een extra overnachting alvorens de grens over te steken. In verband met de lange en soms vermoeiende treinreis door oost-Polen raad ik iedereen die het zich kan veroorloven aan een privé-slaapcompartiment in de nachttrein de boeken. Ben je er tijdig bij, dan kan hoeft dat niet meer te kosten dan maximaal € 100 per persoon.<br />
<br />
<strong>N.B.</strong> De beste manier om Wit-Rusland binnen te komen per fiets is waarschijnlijk de grensovergang <em>in </em>Bialowieza nationaal park, de enige grensovergang tussen Polen en Wit-Rusland die uitsluitend open is voor fietsers en voetgangers. Had ik dat geweten voorafgaand aan mijn reis, dan had ik de hele route daarop afgestemd. Ik kan het bestaan van deze grensovergang niet uit eigen ervaring bevestigen.<br />
<br />
<strong><span style="color: blue;">Eten en slapen onderweg</span></strong><br />
<br />
Ben je eenmaal in Wit-Rusland, dan blijf je je verbazen over het lage prijsniveau. Je hotelkamer kost doorgaans niet meer dan € 15 per persoon en een avondmaaltijd in een prima restaurant zo'n € 5. Natuurlijk zijn er hotels in de grote steden, maar hotels in de kleine plaatsen en dorpen zijn vooraf moeilijk te vinden. Ze staan doorgaans niet op het web en staan zelden aangegeven in Google Maps. Mijn overnachting in Vaukavysk, na de langste fietsdag van de reis, was een pure gok. Achteraf bleek in Vaukavysk veruit het prettigste hotel van de hele reis te staan. Aan de andere zijde van het plein, tegenover het hotel, zat toevallig het gezelligste restaurant (pizzeria) dat ik in Wit-Rusland heb gezien.<br />
<br />
Soms is het trouwens lastig een restaurant te vinden om 's avonds wat te eten. Openingstijden kunnen ondoorgrondelijk zijn of je krijgt merkwaardige excuses te horen, zoals: "Het restaurant is wel open, maar de kok is al naar huis." Op zondagen trouwen alle Witrussen. Dan is vrijwel elk restaurant geboekt voor besloten bijeenkomsten. De kans dat je dan ergens binnengelaten wordt, is klein.<br />
<br />
De hotels bij het Bialowieza nationaal park in Kamianiuki zijn druk bezet met binnenlandse toeristen. Dit lijkt me de enige hotelreservering die je, inbegrepen de extra kosten, vanuit Nederland zou willen doen. Twee overnachtingen in Kamianiuki, zodat je een hele dag heb voor een uitgebreide ronde door de bossen van Bialowieza, is geen gek idee.<br />
<br />
Verwacht doorgaans niet teveel gezelligheid tijdens je overnachtingen. Het stereotype beeld van de kale Sovjethotelkamer blijkt al te vaak werkelijkheid. Ontbijt in de hotels, als dat er al was, was sfeerloos of zelfs groezelig. Inchecken in het hotel kan even duren en na een zware fietsdag is dat soms irritant. Hotelpersoneel is weinig behulpzaam, maar wel correct. In Hrodna kreeg ik 's ochtends enkele euro's terug van mijn kamertarief, omdat de baliemedewerker het allemaal nog eens had nagerekend.<br />
<br />
<strong><span style="color: blue;">Anders</span></strong><br />
<br />
Net als in Oekraïne of Rusland leent een fietsvakantie in Wit-Rusland zich uitstekend om je fiets enkele dagen te stallen en een uitstap te maken naar bijvoorbeeld Moskou of St. Petersburg. Alle grotere stations hebben een bemand bagadepedot waar je voor minder dan een euro per dag je fiets en bagage veilig kunt stallen. Ik nam de Neman-nachttrein van Hrodna naar Moskou, 's avonds rond vijf uur weg, 's ochtends rond tien uur in Moskou. De trein heeft een barrijtuig. Mijn treinen in Oekraïne en Rusland boek ik altijd per email bij de Treinreiswinkel; tickets worden enkele dagen tevoren per post opgestuurd.<br />
<br />
De grens tussen Wit-Rusland en Rusland lijkt niet te bestaan. Hoewel ik voor de zekerheid ook een Russisch visum had, is dit zowel heen als terug naar Moskou niet gecontroleerd. Het verdient aanbeveling de precieze regels voor een reis op- en neer van Wit-Rusland naar Rusland bij een visumspecialist te controleren.<br />
<br />
<strong><span style="color: blue;">Eindoordeel</span></strong><br />
<br />
<span style="color: black;">Mijn eindoordeel voor Wit-Rusland als fietsvakantieland: toch nét een 7. Neem je alle rompslomp met je visum voor lief en beschouw je overnachten en uit eten gaan in Wit-Rusland als een klein avontuur, dan heb je uitgestrekte en buiten de bebouwde kom stille wegen voor jezelf. </span>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-29720121726774715652011-01-08T04:35:00.000-08:002012-07-23T15:03:05.154-07:00Fietsen in Hongarije<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkRXJ87X52PLUphTyNzhOVVAMl4ifXfpwnl57AvH2pK58fYukQ9PceuhAX0EkNFj-RwxCH7CNJ0MKTWH8R_NPKPWicw8fZ6X2W9dB3eQwwlNDmGZO8lP02sH4kiEpnz2XWwfPrv4ATF8E/s1600/hun.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5559792866135699634" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkRXJ87X52PLUphTyNzhOVVAMl4ifXfpwnl57AvH2pK58fYukQ9PceuhAX0EkNFj-RwxCH7CNJ0MKTWH8R_NPKPWicw8fZ6X2W9dB3eQwwlNDmGZO8lP02sH4kiEpnz2XWwfPrv4ATF8E/s320/hun.gif" style="float: left; height: 162px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 320px;" /></a>Bezocht in: 2010, 2004, 2003 <br />
<div>
Afgelegd traject: 1540 km</div>
<div>
Route: Budapest - Tiszafüred - Szatmarcseke - Miskolc - Gyula - Kiskunmasja en Slowaakse grens - Vac - Tata - Kroatische grens<br />
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
<strong><span style="color: #000099;">Hongarije als fietsland</span></strong></div>
<div>
<span style="color: black;">Hongarije voorziet de vakantiefietser van veel gemakken. Na een lange fietsdag hoop je op een overnachtingsplaats waar het plezierig verblijven is en Hongarije voldoet ruimschoots aan die wens. Vac aan de Donau heeft een wijds plein met gezellige terrassen en goede restaurants. Tata ligt rondom een aantrekkelijk dorpsmeer. Hajduböszörmeny heeft een onverwacht statig, rustiek hart. Gyula in oost-Hongarije heeft een aangename uitstraling en ik vond zelfs het bescheiden Monor nabij Budapest genoeglijk. Natuurlijk kom je door plaatsen die je liefst snel vergeet. Mateszalka is troosteloos en Nagykanizsa is gezichtsloos. In het algemeen fiets je echter van de ene aardige plaats naar de andere. De in Nederland overal verkrijgbare kaart <em>Magyarorszag</em> (Hongarije) schaal 1:300.000 van Marco Polo voldoet uitstekend als fietskaart. Zorg voor een recente versie, want Hongaren timmeren aan de weg.</span></div>
<div>
<span style="color: black;"></span></div>
<div>
<span style="color: black;">Beeldvorming is dat Hongarije een vlak en monotoon landschap kent. Dat behoeft nuance. Het laaggebergte tussen Budapest en Miskolc (1015 m) biedt uitdaging voor elk type fietser en de heuvels ten westen van het Balatonmeer brengen afwisseling. Voor wie daar betekenis aan hecht: de berg Pilis (757 m) ten noorden van Budapest schijnt een van de navels of chakra's van de aardbol te zijn. In het plattere noordoost-Hongarije doorsnijden rivieren het landschap, zodat je twee of drie keer op een dag een veerpont neemt naar de overkant. Overigens heeft fietsen door de kale poesta, of wat daarvan over is, ten oosten van de Tiszarivier, z'n eigen bekoring.</span></div>
<div>
</div>
<div>
In Hongarije vind je overal landwegen buiten de drukke verkeersaders, zodat je meestal een verkeersluwe route kunt nemen mits je bereid bent een omweg te maken. Fietsen op de rechtstreekse autowegen is sowieso verboden en dan moet je zigzaggend naar je bestemming. Vakantiefietsers zie je het meest op de populaire Donauroute van Wenen naar Budapest en de cirkelroute rond het Balatonmeer. Dat is opmerkelijk, want dit zijn naar mijn smaak tegenvallende trajecten. Langs de Donau heb je teveel overlast van gemotoriseerd verkeer en stukken van de Balatonroute zijn saai en lelijk. Volgens mij doe je jezelf meer plezier met een zelfbedachte tocht langs bezienswaardige plekken. Fietsen in Hongarije moet je doelgericht doen. Zonder aansprekend plan vooraf is er kans dat de verveling toeslaat.<br />
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
<strong><span style="color: #000099;">Heen- en terugreis</span></strong></div>
<div>
Voor de hand liggend is de nachttrein naar Wenen te pakken en dan met doorgaande treinen Hongarije binnen. Het heeft weinig zin om Budapest als start- of eindpunt van je fietsreis te kiezen. Het kost je twee akelige uren voor je fietsend de drukke stadsomgeving kunt verlaten. Neem vanaf Budapest een lokale forenzentrein en begin je tocht vanaf een voorstadsstation. Of neem een trein van Wenen naar Sopron of Györ, net over de Hongaarse grens.<br />
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
In Hongarije kan je fiets mee op de trein. De stoptreinen hebben fietscompartimenten, op treinen voor de lange afstand staat je fiets op het balkon. De snelle intercity's vervoeren geen fietsen. Hongarije heeft een dicht spoorwegnet en elk dorp van enige betekenis heeft een station, al komt daar soms maar twee of drie keer daags een trein.<br />
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
</div>
<div>
<strong><span style="color: #000099;">Eten en slapen onderweg</span></strong></div>
<div>
Het nationale gerecht <em>bab gyulas</em> is je ideale fietslunch: je herstelt vocht- en zoutbalans en vindt nieuwe energie voor de volgende etappe. Een originele <em>bab gyulas</em> wordt in een hangende pan geserveerd en is een tussenvorm van maaltijdsoep en stoofmaaltijd. Overal in Hongarije vind je uitspanningen of cafés langs de route. Is je restaurant geen fastfoodzaak, dan serveert men authentieke en smaakvolle Hongaarse schotels.<br />
<br />
Vrijwel overal zijn overnachtingsmogelijkheden. Campings verhuren eenvoudige bungalows met eigen kookgelegenheid. Regelmatig staat er wel iets leeg. Langs de weg tref je diverse motels en pensions. Waar badgelegenheden zijn, langs meren en rivieren, kan het vol zitten en dan verhuren particulieren kamers. Waar thermale bronnen zijn (<em>fürdö</em>, zie onder) is vaak genoeg accommodatie voorhanden. Alles bij elkaar hoef je je zelden zorgen te maken over een bed voor de nacht.<br />
<br />
Omdat reisgidsen weinig details melden die een vakantiefietser kan gebruiken, is hier mijn opsomming van overnachtingsplaatsen. Monor (vriendelijk pension), Jaszapati (nostalgisch pension), Tiszafüred (particulieren), Hajduböszörmeny (mooi hotel), Mateszalka (vervelend hotel), Szatmarcseke (simpel), Sostofürdö (bungalow op camping), Sarospatak (idem), Miskolc (volop hotels bij de <em>fürdo</em>), Hajduszoboszlo (idem), Gyula (hotel en particulieren), Gyoparosfürdö (hotel), Kiskunmasja (appartement; lastig aan accommodatie te komen); Vac (vriendelijk pension Vörössipka), Tata (aangenaam hotel Fregatt), Ajka (waar in 2010 giframp plaatsvond; overigens prettig centraal hotel), Nagykanizsa (karakterloos motel).<br />
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
<strong><span style="color: #000099;">Anders</span></strong></div>
<div>
Hongarije heeft de ideale beloning na de inspanningen van een fietsreis. De <em>fürdö</em>. Misschien omdat ze in een zeekustloos land wonen, Hongaren adoreren water. Watertorens steken hoger boven de dorpen uit dan kerktorens. Waterpolo is de nationale sport. Zandbeddingen langs rivieren zijn trekpleisters. Een <em>fürdö</em> is een warmwaterbron waaromheen een kuuroord is gebouwd met bijbehorend vermaak, van bierstuben tot wildwaterbanen. Je hebt chique, ruim opgezette, parkachtige <em>fürdö's</em> tegenover ordinaire waar de badgasten als sardines in blik naast elkaar liggen. De <em>fürdö</em> in Hajduszoboszlo is een attractiepark à la Slagharen voor jan en alleman.<br />
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
Tijdens een bezoek aan een <em>fürdö</em> wissel je hete baden af met koude en laat je je vermoeide spieren ontspannen. Tussendoor lig je in het koele gras en drink je een pul bier. Mijn twee favorieten zijn de <em>fürdö</em> in Gyula en Sostofürdö nabij Nyiregyhaza. Let erop dat elke <em>fürdö</em> een eigen set huisregels kent die voor jou als niet-Hongaar onbegrijpelijk of ergerniswekkend kunnen zijn. Koester je geduld.<br />
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
Ik ben geen mogelijkheden tegengekomen om je fiets als bagage op trein- of busstations te stallen. Pensions en hotels vonden het prima als ik mijn fiets daar enkele dagen achterliet, mits ik een reservering maakte voor een kamer bij terugkomst.<br />
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
<strong><span style="color: #000099;">Eindoordeel</span></strong></div>
<div>
<span style="color: black;">Mijn eindoordeel voor Hongarije als fietsvakantieland: een (afgewogen) 7.</span></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-31076399039458714692011-01-07T09:51:00.000-08:002011-03-18T01:06:39.209-07:00Fietsen in Kroatië<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs9X2P7M18Zlni3-5WrAVPNmdfGylBa-meufC_ycG6IGULUNqoA2bldkrK5zqYePmGKqzOS6xy2cYmbRhKT4a_9D2_eDm1cVUnhIkMAKHQKAfR88NLSkCkGAM3i2Y4BQF4t6EHe7SoRwY/s1600/cro.gif"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 162px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5559503350440101986" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs9X2P7M18Zlni3-5WrAVPNmdfGylBa-meufC_ycG6IGULUNqoA2bldkrK5zqYePmGKqzOS6xy2cYmbRhKT4a_9D2_eDm1cVUnhIkMAKHQKAfR88NLSkCkGAM3i2Y4BQF4t6EHe7SoRwY/s320/cro.gif" /></a>Bezocht in: 2010, 2008<br />Afgelegd traject: 838 km<br />Route: Koprivnica - Vukovar; Dakovo - Bosanski Novi; Bihac - Knin; Koprivnica - Sloveense grens<br /><br /><div><strong><span style="color:#000099;">Kroatië als fietsland</span></strong></div><div><span style="color:#000000;">Kroatië heeft een rare Z- of H-vorm of wat voor letter je er maar in wilt zien. De smalle verbinding tussen beide helften is slechts 45 kilometer breed. Dit verslag richt zich op fietsen in de binnenhelft van Kroatië, de streek Slavonië en aangrenzende gebieden. Fietsen in de kuststreek is van een andere orde. Op mijn route van Bihac naar Knin passeerde ik op de Srbski Klanacpas (793 m) de haarscherpe scheidslijn tussen het gematigde Europees en het mediterraan klimaat. Begroeiing en temperatuur veranderden op slag. Het verkeer in de kustzone is drukker, zeker in het toeristenseizoen.<br /><br /></span>In het groene binnenland ten oosten van Zagreb lijkt het of het Papuklaaggebergte (953 m) speciaal gemaakt is voor vakantiefietsen. De wegenkaart Slovenië-Kroatië-Bosnië van Freytag & Berndt schaal 1:500.000 voldeed voor dit gebied, maar je hebt liever een kaart op schaal 1:300.000 of daaromtrent. De autowegen (rood op de kaart) zijn wat druk, al kan zelfs dat meevallen, de provinciale wegen (geel) zijn uitstekend fietsbaar. Kroaten zijn beleefde automobilisten. Op de hoofdwegen rijden ze met een boog om fietsers heen en minderen vaart bij het passeren. In de bebouwde kom zijn ze zelfs hoffelijk en krijgen fietsers bijna altijd voorrang. Jammer is dat het gebied klein is. In een dag of drie á vier ben je er doorheen. Mijn route door oost-Kroatië had daarom een 8-vorm, zodat ik twee keer de Papuk passeerde. Andere optie is Kroatië op te nemen in een langere fietstocht door bijvoorbeeld Hongarije.<br /><br /></div><div></div><div>De oorlog met Servië heeft het landschap getekend. Langs de stillere binnenwegen, zoals tussen Daruvar en Pozega, zie je verlaten en kapotgeschoten dorpen. In de bermen staan waarschuwingsborden waar mijnenvelden niet geruimd zijn. Als dat je niet afschrikt, is Kroatië een fantastisch fietsland. Ik zag nauwelijks vakantiefietsers in Kroatië en dat vond ik verwonderlijk.<br /><br /></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div><strong><span style="color:#000099;">Heen- en terugreis</span></strong></div><div>Ik nam de doorgaande zomertrein Jadran / Adria van Bratislava naar Zagreb en Split. Deze trein had een fietswagon en gaf me de mogelijkheid de tocht te beginnen in Koprivnica, vlak over de Hongaarse grens en te eindigen in Knin nabij de kust. Deze trein heeft echter elke zomer een andere samenstelling en een andere route. Alternatieven zijn de nachttrein naar München en de doorgaande intercity's naar Zagreb via Villach in Oostenrijk, of de nachttrein naar Wenen en met Hongaarse binnenlandse treinen naar de Kroatische grens.<br /><br />In Kroatië mag je fiets mee op de trein, maar er zijn zelden fietscompartimenten dus het is worstelen met je fiets in het gangpad. Dit is onhandig als je met een grotere groep bent.<br /><br /></div><div></div><div></div><div><strong><span style="color:#000099;">Eten en slapen onderweg</span></strong></div><div>Kroaten zijn uitgaanstypes. Al overdag maar zeker 's avonds zitten de terrassen op de gezellige pleinen vol. Veel plaatsen hebben daardoor een ronduit plezierige vakantiesfeer. IJs eten lijkt favoriet. En route vind je afdoende cafés of restaurants voor je lunch. Omdat reisgidsen weinig vermelden over Slavonië en omstreken volgt hier mijn lijst van overnachtingsplekken. Meer hotels en campings staan op de Freytag & Berndtkaart aangeven.<br /><br />Koprivnica - vriendelijk en levendig centraal plein, goed hotel al zijn de kamers krap. Koprivnica is een prima plek om je Kroatiëtocht te beginnen of te eindigen. Bjelovar - kleine stad met volop terrassen. Daruvar - aardig centraal plein met hotel. Het restaurant in het park heeft een fraaie ligging. Lipik - stille plaats met prettig, schoon hotel en een goed dorpsrestaurant. Nasice - minder aansprekende, moderne plaats met een duurder hotel. Donji Miholjac - tamme grensplaats, maar het afgetakelde hotel Boris ligt fraai aan het water. Dakovo - gezellige straat vol terrassen, het keurige hotel ligt helaas op een saaie plek zo'n kilometer buiten het centrum. Vukovar - deze grensplaats is zwaar getroffen in de oorlog en van het ooit bezienswaardige centrum is weinig over. Het hotel, een grauwe flat, ligt aan de Donau, dat dan weer wel. Hrvatska Kostajnica - dorpshotel.<br /><br /></div><div></div><div><strong><span style="color:#000099;">Anders</span></strong></div><div><span style="color:#000000;">De Kroatische kust biedt gelegenheid bij uitstek om bij te komen van je fietsreis. Vanaf Zagreb en Karlovac rijden treinen op Rijeka (vier tot vijf treinen per dag, waaronder twee doorgaande treinen Rijeka - Osjiek v.v.) en op Split (drie sneltreinen per dag plus drie nachttreinen; de Kroatische slaapwagens zijn schoon en modern). Alle doorgaande treinen naar Split hebben aansluitingen naar Sibenik en Zadar en in het hoogseizoen rijdt een extra nachttrein Zagreb - Sibenik v.v. Accommodaties aan de kust zitten zomers snel vol, dus vooraf reserveren. Vanaf alle havens varen boten naar de Kroatische eilanden: de website www.jadrolinija.hr heeft alle details. Twee keer per week vaart een ferry langs de kust Rijeka - Split - Stari Grad - Korcula - Dubrovnik (reistijd 21 uur).<br /><br /></span></div><div></div><div></div><div></div><div><strong><span style="color:#000099;">Eindoordeel</span></strong></div><div>Mijn eindoordeel voor Kroatië als fietsland: een (opmerkelijke) 9. Het land verdient het meer populair te zijn bij vakantiefietsers.</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-22645914089551382862011-01-06T09:29:00.001-08:002011-03-25T11:54:30.795-07:00Fietsen in Slowakije<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF0qnHrffjdM0qvFN211uNJJ0RQ8FMWpQbbsCp9w3zgFMYaf8q6v-CtQgjMQHsH3Yw6FxUZG1yX812MBV6fpJYe_0nCx9HHIZdrt9gvJZaBUytsGWqlLmGmC2l4LzmpeII1nFHuhnK5jY/s1600/slw.gif"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 214px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5559126479707426610" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF0qnHrffjdM0qvFN211uNJJ0RQ8FMWpQbbsCp9w3zgFMYaf8q6v-CtQgjMQHsH3Yw6FxUZG1yX812MBV6fpJYe_0nCx9HHIZdrt9gvJZaBUytsGWqlLmGmC2l4LzmpeII1nFHuhnK5jY/s320/slw.gif" /></a>Bezocht in: 2010 <div>Afgelegd traject: 368 km</div><div>Route: Poolse grens - Humenné - Roznava - Lucenec - Hongaarse grens<br /><br /></div><div></div><div><strong><span style="color:#000099;">Slowakije als fietsland</span></strong></div><div>Op z'n best is fietsen in Slowakije als fietsen door een Märklinbaan. Trein die uit een tunnel komt, dorpsstation, hotel aan het plein en de verplichte kasteelruïne op een bergtop. Op z'n slechtst is Slowakije fietsen door druk verkeer, ook op smalle bergwegen waar je dat niet meteen zou verwachten. Rond grotere plaatsen als Presov of Kosice is de verkeerssituatie onaangenaam.<br /><br />Oost-Slowakije heeft de verhoudingsgewijs omvangrijkste populatie Roma van Europa, naar schatting tot 400.000 mensen, en dat geeft je soms het gevoel niet door Europa maar ergens door exotisch India te fietsen. Daarnaast kom je in Slowakije armoedige dorpen tegen waarvan je je vooraf niet kon voorstellen dat die bestaan binnen de Europese Unie. Je ziet gezinnen die in onbewoonbare, vervallen krotten leven. Het bergachtige karakter van het land maakt dat je als fietser regelmatig voor uitdagingen staat als de pas hoger en lastiger blijkt dan je had ingeschat. Ik had mij voorgenomen langer in Slowakije te fietsen, maar ben dagen eerder dan gepland de grens naar Hongarije overgestoken.<br /><br /></div><div></div><div>De kaart Slowakije schaal 1:250.000 van Freytag & Berndt, in Nederland verkrijgbaar, is een uitstekende fietskaart.<br /><br /></div><div></div><div><strong><span style="color:#000099;">Heen- en terugreis</span></strong></div><div>Ik kwam Slowakije binnen vanaf Sanok in Polen. De bergpas over de Karpaten bij Palota en Medzilaborce is prima te doen voor de minder getrainde fietser. Indien gewenst rijdt daar een lokale trein zomers in de weekenden. Meer voor de hand liggend is de nachttrein Nederland-Praag te nemen en vandaar de aansluitende intercity naar Slowakije. Of je neemt de nachttrein naar Wenen en een van de uurlijkse pendeltreinen naar Bratislava. Andere optie is door te reizen naar Budapest en met een Hongaarse binnenlandse trein tot de Slowaakse zuidgrens.<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Eten en slapen onderweg</span></strong></div><div>Hotels voor onderweg zijn te vinden via Google Maps. In sommige grotere plaatsen ben je aangewezen op relatief dure accommodatie, rond €60 per persoon. Er zijn restaurants langs de route en in alle plaatsen van enige betekenis, maar ze zijn niet altijd sfeervol en het eten kan wat smakeloos zijn. De meeste overnachtingsplekken missen het vakantiegevoel en de charme die ze in naburige landen als Hongarije of Kroatië kunnen hebben. Pelikan in Lucenec was het prettigste hotel waar ik heb verbleven.<br /><br /></div><div></div><div><strong><span style="color:#000099;">Anders</span></strong></div><div>Het hoofdstation van Bratislava heeft een bagagedepot waar je je fiets en bagage voor enkele dagen kunt stallen.<br /><br /></div><div></div><div><strong><span style="color:#000099;">Eindoordeel</span></strong></div><div>Mijn eindoordeel voor Slowakije als fietsvakantieland: een (tegenvallende) 6. Er zijn prachtige landschappen, maar het is geen al te vrolijke fietsbestemming.</div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-34536556071073602962011-01-06T00:44:00.000-08:002011-12-31T07:04:30.544-08:00Fietsen in Slovenië<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjosNWUzhl0yn8zNRkqNJrungUHhA_bslPtxJA6C3v3T3TBxyzj8lDM27Io4-lPBk-RTr1trtr9iDon-an1mDZZeV4gUdDzCRTgScHb7bS_C65FBOXQyknye5XUNXETFykmOjhbRwzuW0U/s1600/slv.gif"><img style="margin: 0px 10px 10px 0px; width: 320px; height: 162px; float: left;" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5559362423873652194" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjosNWUzhl0yn8zNRkqNJrungUHhA_bslPtxJA6C3v3T3TBxyzj8lDM27Io4-lPBk-RTr1trtr9iDon-an1mDZZeV4gUdDzCRTgScHb7bS_C65FBOXQyknye5XUNXETFykmOjhbRwzuW0U/s320/slv.gif" /></a>Bezocht in: 2010<br />Afgelegd traject: 57 km<br />Route: Kroatische grens - Ptuj<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Slovenië als fietsland<br /></span></strong>Ik heb slechts een korte afstand in Slovenië afgelegd als onderdeel van Polen-Slowakije-Hongarije-Kroatië-Slovenië. Daarom alleen een snelle indruk. Slovenië is modern, landschappelijk zeer fraai, met onaangenaam druk verkeer op doorgaande wegen maar ook aparte fietsroutes voor vakantiefietsers. Die staan niet op de gedetailleerde kaart schaal 1:250.000 van Freytag & Berndt en die is dus beperkt geschikt voor je vakantie. Verzamel vooraf, bij reisboekhandel of op het web, informatie over verkeersluwe fietsroutes en maak in Nederland nauwgezet je fietsplan.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Heen- en terugreis</span></strong><br />Voor de hand ligt te reizen met de nachttrein naar München en vandaar via Villach (Oostenrijk) met internationale intercity naar Ljubljana. In Slovenië kan je fiets vrijwel overal mee op de trein. Het heeft daarom weinig zin je fietstocht te beginnen in de hoofdstad Ljubljana. Handiger is vanaf een dorpsstation. Aan het stationsloket koop je een fietskaart. Op de lijnen in Slovenië rijdt ongeveer elk uur of op de rustiger trajecten zo om de twee uur een trein.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Eten en slapen onderweg</span></strong><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span>Hotels hebben West-Europese tarieven en service en de gunstiger geprijsde accommodaties zittten zomers vol. Bellen vooraf om een kamer te reserveren is een goed idee.<br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);"><br />Eindoordeel</span></strong><br />Mijn eindoordeel over Slovenië als fietsvakantieland: geen. Vanwege het korte verblijf onthoud ik mij van een oordeel. Wel vond ik het verkeer op mijn route dermate druk, dat ik Slovenië niet snel opnieuw zou kiezen als bestemming.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-46768856528824463922010-01-08T03:42:00.000-08:002011-12-31T07:06:01.513-08:00Fietsen in Rusland<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKwIUAkGmgRb8zeBuIPl-bBQ5shQSyWMuKCmWtOsbqclZVButcoHCcb-DNXSxexD1yoC4r6b79gsBMffYVrT-NHTXw0ZCaSkETII59lFfJ2OTduPVG3JIEhcDGfeo65T2A3TYzOov3XMU/s1600/rus.gif"><img style="margin: 0px 10px 10px 0px; width: 320px; height: 214px; float: left;" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5558294883162298914" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKwIUAkGmgRb8zeBuIPl-bBQ5shQSyWMuKCmWtOsbqclZVButcoHCcb-DNXSxexD1yoC4r6b79gsBMffYVrT-NHTXw0ZCaSkETII59lFfJ2OTduPVG3JIEhcDGfeo65T2A3TYzOov3XMU/s320/rus.gif" /></a>Bezocht in: 2009<br />Afgelegd traject: 931 km (excl. aanfietsroute in Letland)<br />Route: Rezekne (Letland) - Staraya Russa - Novgorod - Pskov - Rezekne<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Rusland als fietsland</span></strong><br />Alleen al vanwege de omvang is Rusland een spannend en ontzagwekkend fietsland. Bovendien zullen de meesten niet vertrouwd zijn met de omstandigheden voor fietsers. Ondanks dat blijkt Rusland goed te doen voor de avontuurlijk ingestelde fietser. Vanuit Nederland is het noordwesten van Rusland het best bereikbaar, dankzij de veerdiensten op de Baltische Staten of Finland. Voordeel is dat het noordwesten juist in de zomer een voor fietsers uitstekend klimaat heeft, met koele avonden die je eraan herinneren dat de herfst hier vroeg kan vallen. Afstanden zijn lang. Op de 104 kilometer tussen Holm en Staraya Russa kwam ik geen zijweg tegen. Kaartlezen hoef je dan maar één keer per dag, na het ontbijt. Verwacht geen spectaculair landschap: je fietst door bossen of landbouwgebieden. De beleving op weg te zijn in zo'n uitgestrekt land is al enerverend genoeg.<br /><br />De in Nederland verkrijgbare kaart Russia Moscow to St Petersburg schaal 1:750.000 van GeoCenter Euromap is accuraat genoeg gezien de lange afstanden en de eenvoud van het wegennet. Je moet wegblijven van de drukke binnenlandse motorwegen gemerkt met een M, zoals de M20 van St Petersburg naar het zuiden. Soms kun je langs de M-wegen lange stukken fietsen in de brede, onverharde berm, maar het blijft onprettig. Ik raad niemand aan binnen een straal van vijftig kilometer van Moskou of St Petersburg te fietsen. Files en verkeersopstoppingen zijn gemeengoed. Buiten de motorwegen en weg van de grotere plaatsen is het doorgaans verkeersluw. De ene helft van de wegen is verrassend goed fietsbaar en je hebt de straat soms kilometerslang voor jezelf. De routes van Puskinskie Gory naar Holm en van Staraya Russa naar Dno waren prima. De andere helft van de wegen is verkeersluw maar slecht onderhouden. Je fiets en je lichaam krijgen de ene schok na de andere te verduren en je gemiddelde snelheid komt nauwelijks boven de twaalf kilometer per uur. Doorgaande wegen kunnen deels onverhard zijn: reken op her en der ploegen door het zand. Grensoverschrijdende, internationale wegen waren opvallend rustig.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Heen- en terugreis</span></strong><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Op (internationale) treinen kan je fiets mee tot de Poolse oostgrens en dan moet je op een of andere manier nog heel Wit-Rusland of de Oekraïne door. Meer praktisch is daarom met Baltic Ferries vanuit Kiel of Lübeck naar Letland of Estland te varen. Vanaf Riga rijdt twee keer per dag een trein naar Rezekne en Zilupe nabij de Russische grens. Deze treinen hebben geen aparte fietsruimte. Dat is onhandig als je met een grotere groep bent. Al met al blijft de reis lang: twee of drie nachten van vertrek in Nederland totaan het begin van je fietstocht.</span><br /><br />Voor Rusland heb je een visum nodig. Ik heb dat per post geregeld bij het Russisch Nationaal Visumbureau. De kosten zijn rond de honderd euro. De grensovergangen waren probleemloos. Er staan files van wachtende vrachtwagens en personenauto's bij de grenzen, maar daar fiets je langs. De douanebeambten handelen correct. Bedenk vooraf welke fietsroute je (ongeveer) gaat rijden, want die moet je bij de douane opgeven. Formeel hoor je je in Rusland bij de politie te registreren in elke plaats waar je overnacht. Je hotel doet dit voor je als je je paspoort afgeeft, maar de registratie kan 24 uur duren. Op een fietstocht waarbij je de volgende ochtend verder wilt, schiet dat niet op. Ik heb mij daarom nergens laten registreren, maar de bonnen van mijn hotels bewaard als bewijsstukken van mijn fietsroute. Dit gaf geen problemen bij het verlaten van Rusland. Op de heenreis kostte de grensovergang mij veertig minuten, op de terugreis slechts twintig.<br /><br />Alternatief is een ferry te nemen naar Helsinki en via Finland Rusland binnen te fietsen. Er staan reisverslagen op het web van fietsers die de Fins-Russische grens met gemak overstaken. De enige vakantiefietser die ik in Rusland tegen ben gekomen (een Oostenrijker) gebruikte de grensovergangen Estland-Rusland.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Eten en <span style="color: rgb(0, 0, 153);">slapen</span> onderweg</span></strong><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Er zijn drie soorten Rusland: de megapolissen Moskou en St Petersburg op een schaal die wij in Nederland niet kennen; de grote en kleine steden zoals Puskinskie Gory, Staraya Russa, Novgorod en Pskov met alle voorzieningen als hotels, supermarkten en restaurants die je gewend bent en met een Europees prijsniveau; en het Russische platteland, goedkoper, eenvoudiger, sober.</span><br /><br />Op het platteland hebben alleen de grotere dorpen een <em>gastinitsa</em> (hotel) en het is vooraf lastig uit te vinden waar wel en waar niet. Het kan gaan om basale onderkomens, duidelijk niet voor toeristen, waarbij je je kunt inbeelden dat er een rondtrekkende belastinginspecteur van lage rang uit een 19de eeuwse roman overnacht. De meeste van deze dorpshotels serveren geen ontbijt en hebben geen restaurant. De eerstvolgende <em>gastinitsa</em> ligt veertig tot zestig kilometer verderop, dus is er toevallig een dicht dan heb je een probleem. Ik kan bevestigen dat er <em>gastinitsa's</em> zijn in Sebez (met restaurant; ontbijt vooraf bestellen), Bezanicy, Loknja (ouderwetse kamers met plankenvloeren), Holm, Solcy, Dno (met gastenkeuken) en Ostrov. In Ostrov zat de <em>gastinitsa</em> vol en moest ik uitwijken naar het truckersmotel annex bordeel langs de snelweg. Eten in de kleinere plaatsen is lastig. Je treft soms een winkel met cafetaria (<em>bufet</em>) waar je staande eet, een openbare kantine (<em>stalovaya</em>) voor arbeiders of je neemt je toevlucht tot de stationsrestauratie. Keus is er niet. Restaurants onderweg tref je zelden. Veelal lunch je op de stoep bij de lokale kruidenier.<br /><br />Campings bestaan niet. Een enkeling kiest voor wildkamperen. Daar is natuurlijk voldoende ruimte voor, maar het brengt alle nodige risico's mee.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Anders</span></strong><br />Ben je toe aan een aantal rustdagen of zit de fietstocht erop, dan is het handig te weten dat elk Russisch trein- of busstation van enige omvang een bemand bagagedepot heeft waar je je fiets dagenlang kunt stallen tegen een tarief van enkele euro's per etmaal. De bagagedepots zijn doorgaans rond de klok geopend. Zo heb je de mogelijkheid verderweg gelegen bestemmingen als Moskou of de Gouden Ring te bezoeken. Vanaf elk station in Rusland is er wel een nachttrein naar Moskou (of St Petersburg). Russische treinen hebben drie klassen, 1ste klasse <em>spalny</em> (<em>luxus</em>) met twee bedden en 2de klasse <em>kupe</em> met vier bedden per compartiment en 3de klasse <em>platskartny</em> met 54 bedden per wagon. S<em>palny</em> biedt ruimschoots meer comfort en charme dan we in Nederland gewend zijn. Voor <em>spalny</em> betaal je ongeveer €12 per honderd kilometer, voor <em>kupe</em> of <em>platskartny</em> aanzienlijk minder. Gewoonlijk is er een restauratie aan boord. De conductrice (<em>devushka</em>) brengt thee rond.<br /><br />Russen maken het zich gemakkelijk in de trein. Dagelijkse kleren en schoenen uit, een pyjama of broekpak aan, lekker onderuit zitten op je eigen bed. Naar mijn smaak is een treinreis door het uitgestrekte land een welkome afwisseling tijdens je fietstocht. Voor zover ik kan nagaan kan je fiets niet mee op de nachttrein, uitsluitend op de dagtreinen voor de korte afstand en de voorstadstreinen.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Eindoordeel</span></strong><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Mijn eindoordeel voor Rusland als fietsvakantieland: een (dikke) 7.</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-89311941436460482402010-01-07T01:48:00.000-08:002011-12-31T07:05:02.689-08:00Fietsen in de Baltische Staten - Estland, Letland, Litouwen<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxFiGeG3TrFGwmoomGa7ehIpELMRGbTDVHZBGDeN0tN2ARsll05zGgonEs6K8_jkuyw9EmNDGq6PDPuhT-6RQcHtLROJLEr6V5K2DFLtZwrB6PJV2lSZCwBJy2_9VBliEr2p7cxfx4VjI/s1600/lit.gif"><img style="margin: 0px 10px 10px 0px; width: 320px; height: 162px; float: left;" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5559381006607488754" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxFiGeG3TrFGwmoomGa7ehIpELMRGbTDVHZBGDeN0tN2ARsll05zGgonEs6K8_jkuyw9EmNDGq6PDPuhT-6RQcHtLROJLEr6V5K2DFLtZwrB6PJV2lSZCwBJy2_9VBliEr2p7cxfx4VjI/s320/lit.gif" /></a>Bezocht in: 2009, 2005<br />Afgelegd traject: 1395 km<br />Route: Klaipeda - Tukums, Tartu - Vilnius, Kaunas - Klaipeda en Rezekne - Russische grens v.v.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Baltische Staten als fietslanden</span></strong><br />Bij onze oosterburen zijn de Baltische Staten behoorlijk in trek als fietsvakantielanden. Daar zit een vlaag nostalgie bij want het gaat om verloren Pruisisch gebied. Klaipeda heette ooit Memel, Liepaja heette Lindau en Ventspils Windau. In deze relatief dunbevolkte landen is het goed fietsen. Ik herinner mij fraaie en verkeersluwe routes van Liepaja naar het noorden, 71 kilometer lang door bossen zonder een dorp van betekenis tegen te komen, en van Valga naar Smiltene, 46 kilometer door verstild bosgebied. Het heuvelland bij Ignalina in Litouwen had mooie vergezichten. De verkeerssituatie is eenvoudig in te schatten: alle wegen die radiaal leiden van of naar de hoofdsteden Riga, Vilnius en Tallinn zijn druk. Alle wegen die daar dwars (tangentiaal) op staan zijn rustig en uitstekend fietsbaar. Grensoverschrijdend verkeer tussen de drie landen is er weinig. De internationale wegen waren opvallend kalm, al dragen ze een Europees E-nummer. Er zijn evenmin internationale treinen tussen de drie landen.<br /><br />Voor de Baltische landen zijn er uitstekende kaarten schaal 1:500.000 van de Letse uitgever Jana seta (www.kartes.lv) voor Estland (Eesti), Letland (Latvija) en Litouwen (Lietuva). De kaarten hebben precies het detailniveau dat je nodig hebt voor je fietstocht. De uitgever heeft bovendien stadsplattegronden en nauwkeuriger kaarten per regio schaal 1:100.000.<br /><br />Van de drie landen is Estland het modernst en keurigst, een tweede versie van Finland. Litouwen is robuust en bonkig en Letland vormt de aangename middenweg tussen die twee. Ik vond fietsen in Estland minder inspirerend, omdat het autoverkeer er het drukst is. De vlag hierboven is overigens de vlag van Litouwen; Letland en Estland hebben hun andere vlag. Door het jaar heen waaien in het Baltisch gebied aanhoudende zuid-westenwinden die het aanmerkelijk zwaarder maken van noord naar zuid of oost naar west te fietsen dan andersom. Alleen in maart en april overheersen noord-oostenwinden. Je kunt in de zomermaanden te maken krijgen met dagenlange, kille regenperiodes. Dan is het prettig met de wind mee te trappen in plaats van tegen de striemende regen in.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Heen- en terugreis</span></strong><br />De Litouwse grens is bereikbaar via Polen, met overstap in Warschau, maar de route is omslachtig en doorgaande treinen sluiten niet op elkaar aan. Daarom is de ferry over de Oostzee de aangewezen reisroute. Vanaf Kiel vaart vrijwel dagelijks een passagiersschip op Klaipeda in Litouwen. De reis duurt twintig uur, de vertrektijden verschillen per dag en als je het goed uitkient kun je de boot halen door vroeg in de ochtend uit Nederland te vertrekken. Omgekeerd kun je voor middernacht in je woonplaats terug zijn. De boten worden gerund door de Litouwse maatschappij Lisco. In Nederland maak je boekingen bij Baltic Ferries. Het bootrestaurant heeft een regime met ontbijt, lunch en diner op gezette tijden en dat geeft structuur aan je verblijf aan boord. Hoewel de ferry aanmeert bij een industriewijk ver van het centrum, is Klaipeda een prettige stad om je Baltische reis te beginnen of te eindigen.<br /><br />Alternatief is de ferry van Lübeck (Travemünde) op Liepaja of Ventspils in Letland, enkele malen per week, langere reisduur. Lisco runt bovendien een tweewekelijkse ferry van Lübeck naar Riga, een reis van 36 uur inclusief twee nachten, maar die is in 2010 (tijdelijk) uit de vaart. Deze verbinding was erg handig voor fietsvakanties in Rusland. De tarieven voor bedden in twee- of vierpersoons hutten met douche en toilet op de Oostzeeferries zijn redelijk en komen neer op €140 per persoon per enkele reis. Dat is €60 meer dan voor een 'stoel' en daarmee kom je fris en uitgerust aan.<br /><br />Je fiets kan mee op de trein, maar de dienstregeling is beperkt. Mis je een aansluiting, dan kan de wachttijd zes tot acht uur bedragen. In Litouwen rijden treinen van Vilnius naar Kaunas (ongeveer elk uur), van Vilnius naar Klaipeda (drie per dag), naar Turmantas (drie per dag) en naar Sestokai aan de Poolse grens (eens per dag). Er is een zijspoorlijn tussen Siauliai en Mazeikai (tweemaal daags). In Letland rijden treinen van Riga naar Rezekne en Zilupe (twee per dag), naar Valga aan de Estse grens (drie per dag) en naar Daugavpils (vier per dag). De treinverbinding van Riga met Liepaja en Ventpils aan de kust is onbetrouwbaar. De ene keer herintroduceren de Letten deze treinen, de andere keer heffen ze ze op. Dat gaat zo al jaren. In Estland rijden treinen van Tallinn naar Tartu (vier per dag) met aansluitingen naar Valga en Orava (twee per dag) en van Tallinn naar Pärnu, Viljandi en Narva (een of twee per dag). Riga heeft een netwerk van frequente voorstadstreinen. Elke bestemming in een straal van 50 kilometer rond Riga is goed te bereiken, inclusief Jelgava, Lielvarde, Saulkrasti, Jurmala en Tukums. In de Baltische staten rijden treinen op Russische spoorbreedte, wat betekent dat wagons wijder en ruimer zijn dan we in Nederland kennen. Er zijn geen aparte fietsplekken. Dat is lastig als je met een groep bent.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Eten en slapen onderweg</span></strong><br />In Litouwen heet een hotel een viesbutis, in Letland een viesnica. Het is er zelden vies. Hotels zijn er in diverse soorten en maten: stijve betontorens uit de Sovjettijd of een zonderlinge verdieping in een wooncomplex, dan een vervallen dorpspension, een stoer stadshotel of een rustieke herberg. Het is elke dag een verrassing wat je te wachten staat. Vol zit het zelden, behalve aan de kust. Ik zou geen lange fietstocht plannen met de hoop 's avonds op de bonnevooi een kusthotel te vinden. Mijn favoriete overnachting was in Smiltene, Letland.<br /><br />De keuken van de Baltische Staten is een zegen voor de fietser. Gerechten zijn lekker en voedzaam, authentiek en niet overschaduwd door de fastfoodrage. Je hotels serveren uitstekende ontbijten. Het eten smaakt naar verse bietensoep (koude, rode soep), haring met dille en room en bieten, aardappelen, roggebrood met karweizaad.<br /><br />De kaarten van uitgever Jana seta hebben als voordeel dat per plaats staat aangegeven waar hotels zijn. Voor zover ik heb ondervonden is deze informatie correct. De kaarten vermelden tevens alle campings.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Anders</span></strong><br />Vanaf Riga, Tallinn en Vilnius gaan dagelijkse treinen naar Moskou. Vanaf Riga en Vilnius ook naar St Petersburg. Een fietsvakantie in de Baltische Staten is uitstekend te combineren met een bezoek aan een Russische megalopolis. Zie Fietsen in Rusland voor details over treinreizen.<br /><br /><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Eindoordeel</span></strong><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Mijn eindoordeel voor de Baltische Staten als fietsvakantielanden: een (redelijke) 8. Dit is fietsvakantiegebied zoals het bedoeld is.</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-57424842460357114842009-01-07T13:30:00.000-08:002012-01-03T10:11:01.096-08:00Fietsen in Servië<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGaujJs8GKJ2J66dqmqWhVnIidmcKiYRiUH3gv5peNZyKxx9QsVjk0vok4fi_xoSdwUiXZDQYxnyTamL1IGmDxFh68Wipu_aXFN0dAL8PxBpRjRyOxkVuJ3QdMwIOsIxYfgYpro-0ztHA/s1600/srb.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5558817934377745522" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGaujJs8GKJ2J66dqmqWhVnIidmcKiYRiUH3gv5peNZyKxx9QsVjk0vok4fi_xoSdwUiXZDQYxnyTamL1IGmDxFh68Wipu_aXFN0dAL8PxBpRjRyOxkVuJ3QdMwIOsIxYfgYpro-0ztHA/s320/srb.gif" style="float: left; height: 214px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 320px;" /></a>Bezocht in: 2008<br />
Afgelegd traject: 297 km<br />
Route: Vukovar - Velika Plana en Srem. Mitrovica - Bijeljina<br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Servië als fietsland</span></strong><br />
<span style="color: black;">Zodra ik de grens passeerde Kroatië-Servië</span> had ik de gewaarwording in een overgangzone tussen Europa en Azië te zijn beland. In oude Bosatlassen heette de Balkan niet voor niets het Nabije Oosten.<br />
<br />
Bij fietsen in Servië tref je geen West-Europese omstandigheden. De wegen zijn aan de zijden, precies waar jij fietst, niet afgewerkt. Het wegdek is daar zeer onregelmatig met dwarsribbels en langsribbels. Heb je druk verkeer naast je, dan levert dat gevaarlijke situaties op. Vrachtwagens geven fietsers nauwelijks ruimte. In de bermen ligt huisvuil, inclusief hondenkadavers. Dat trekt zwermen vliegen en andere insecten aan, waar je als fietser last van hebt. In de zomer is het heet. Ik heb mij daarom niet gewaagd aan het bergachtige midden en zuiden van het land.<br />
<br />
Ik zag in Servië merkwaardigerwijs meer toerfietsers dan in het naburige Kroatië of zelfs in Hongarije. De Servische Donauroute wordt actief gepromoot voor fietsvakanties. In Nederland noch in Servië heb ik een kaart kunnen vinden op een schaal geschikt voor fietsers. Alle beschikbare kaarten zijn gericht op automobilisten.<br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Heen- en terugreis</span></strong><br />
Je komt Servië binnen via Hongarije (nachttrein naar Wenen, door naar Budapest en met Hongaarse treinen tot aan de Servische grens) of Kroatië (nachttrein naar München, doorgaande intercity naar Zagreb). De grensovergangen zijn voor fietsers probleemloos. In Servië mag je fiets mee op de trein, maar staat in het gangpad. Dat is onrustig en ondoenlijk als je met een grotere groep bent. Op Servische treinen zijn vertragingen van twee tot vijf uur doodnormaal.<br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Eten en slapen onderweg</span></strong><br />
<span style="color: black;">Je komt in Servië in dorpen en kleinere steden afdoende hotels en restaurants tegen. Een hotelovernachting kost tussen de €25 en €40. Servië is een van de zeldzame overgebleven Europese landen zonder rookverbod, ook niet in de ontbijtzaal.</span><br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Anders</span></strong><br />
<span style="color: black;">In Servië kun je je fiets voor enkele dagen stallen op de bagagedepots van de grotere treinstations. De populaire uitvluchtroute voor Serviërs is naar de vakantieplaatsen aan de kust in Montenegro. Vanuit het hele land, Belgrado, Nis, Novi Sad en Subotica rijden doorgaande (nacht-)treinen naar Bar. Toeslag voor een bed of couchette is ongeveer €15, een welbesteed bedrag gezien de gebruikelijke en lange vertragingen. Het is druk: reserveer zo vroeg mogelijk je slaapplaats. Dat kan voor zover ik weet helaas niet vanuit Nederland. Personeel van de Servische spoorwegen is soms behulpzaam, soms niet. Blijf dan aandringen als men aanvankelijk beweert dat de trein volgeboekt is. De Montenegrijnse kust is spectaculair mooi en erg toeristisch.</span><br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Eindoordeel</span></strong><br />
Mijn eindoordeel voor Servië als fietsvakantieland: een (schamele) 4. Je vindt elders in Oost-Europa prettiger fietsbestemmingen.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-75863149736395778432009-01-06T02:06:00.000-08:002011-12-31T07:07:52.974-08:00Fietsen in Bosnië<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT0bixaSBMgO63hmUPE9kgyt5i2Jc3N1yCg-liACCBGOrRab_BRQI7QW0cdeBxIyvhCy-bLOFeA2ul2jyTmAzA-wrhx5IwEzl7RetXLyDFE4YYERlS_IGMnFiB3bYQSshkjxhl5bci-VM/s1600/bos.gif"><img style="margin: 0px 10px 10px 0px; width: 320px; height: 162px; float: left;" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5559012637322467634" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT0bixaSBMgO63hmUPE9kgyt5i2Jc3N1yCg-liACCBGOrRab_BRQI7QW0cdeBxIyvhCy-bLOFeA2ul2jyTmAzA-wrhx5IwEzl7RetXLyDFE4YYERlS_IGMnFiB3bYQSshkjxhl5bci-VM/s320/bos.gif" /></a>Bezocht in: 2008 <div>Afgelegd traject: 331 kilometer</div><div>Route: Bijeljina - Doboj - Bosanski Samac en Bosanski Novi - Bihac<br /><br /></div><div></div><div></div><div></div><div><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Fietsen in Bosnië</span></strong></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Bosnië-Hercegovina is een bergachtig land. De bevolking, de wegen en de bebouwing zijn geconcentreerd in de dalen. Consequentie is dat je op doorgaande trajecten gedwongen bent te fietsen langs (zeer) drukke verkeerswegen. Vrachtwagens geven fietsers geen ruimte. Een harde toeter betekent dat de chauffeur bij het inhalen niet van plan is voor jou uit te wijken. Het land is in een stadium van moderne wederopbouw: her en der langs je route verrijzen bedrijfscomplexen en Amerikaans gestylede winkelcentra.<br /><br /></span></div><div></div><div>Keerzijde is dat je mooie fietsroutes kunt treffen. De weg langs de oostoever van de Bosnarivier bij Doboj is prettig en het stuk van Bosanski Novi naar Bihac is landschappelijk de moeite waard ondanks dat het een doorgaande weg is. De in Nederland verkrijgbare kaart Slovenië-Kroatië-Bosnië van Freytag & Berndt schaal 1:500.000 biedt te weinig detail om nauwkeurig je route uit te zetten en bevat fouten waar het gaat om berg- en binnenwegen. Fietsen in Bosnië zou ik alleen aanraden als je in staat bent vooraf in Nederland een fietsroute te plannen waarbij je hoofdwegen vermijdt.<br /><br /></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Heen- en terugreis</span></strong></div><div>Je fiets kan op de internationale trein mee tot in Kroatië (nachttrein naar München, doorgaande intercity naar Zagreb). Sinds de ineenstorting van voormalig Yoegoslavië is het treinverkeer in en naar Bosnië beperkt tot enkele lokale lijnen en een povere internationale verbinding met Zagreb en Budapest.<br /><br /></div><div></div><div><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Eten en slapen onderweg</span></strong></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Overal langs de doorgaande wegen openen nieuwe pizzeria's en filialen van fastfoodketens. In elke plaats van betekenis vind je hotels of motels. Reken op €25 tot €50 per persoon voor een overnachting. In het toeristenseizoen zitten de leukere accommodaties vol.</span></div><div></div><div><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);"><br />Anders</span></strong></div><div>Bosnië is een land ingesteld op de automobilist.<br /><br /></div><div></div><div></div><div></div><div><strong><span style="color: rgb(0, 0, 153);">Eindoordeel</span></strong></div><div>Mijn eindoordeel voor Bosnië als fietsvakantieland: een (twijfelachtige) 5.</div><div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-19342177902684584892008-10-01T06:46:00.000-07:002012-07-23T15:03:59.284-07:00Fietsen in de Oekraïne<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixfGbur68pN_78D6EfjmiUz0j6K0NdQno0Wwo4hmweK_PAoUan4O65cQ1l1eCM1Bx3nT6RVaHnFppgtbAFq6l_2aM172LRop8qFavJcddE2mrOl6nytdh_mdij3qBhFmilaytAAGcm55k/s1600/uk.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5692304484409617026" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixfGbur68pN_78D6EfjmiUz0j6K0NdQno0Wwo4hmweK_PAoUan4O65cQ1l1eCM1Bx3nT6RVaHnFppgtbAFq6l_2aM172LRop8qFavJcddE2mrOl6nytdh_mdij3qBhFmilaytAAGcm55k/s320/uk.gif" style="cursor: pointer; float: left; height: 214px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 320px;" /></a>Bezocht in: 2007<br />
Afgelegd traject: 943 km (excl. aanfietsroute in Polen)<br />
Route: Chelm (Polen) - Kremenets - Khmelnitsky - Kamyanets Podilski - Stry - Przemysl (Polen)<br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Oekraïne als fietsland</span></strong><br />
Ooit zag ik een documentaire waarin gezegd werd dat de Duitse soldaten in de wereldoorlog melancholiek werden van het Oekraïense landschap. Eentonig glooiend heuvelland zonder begin of eind. Het is waar. Ik heb in de Oekraïne twintig kilometer per vergissing 'terug' gereden voordat ik doorkreeg op dezelfde weg te zitten als ik was gekomen.<br />
<br />
De schoonheid van de Oekraïne zit hem evenwel in details. Ken je die platen uit kinderboeken van een boerderij met het varken in de schuur, vier kippen op het erf, de koe in het weiland en de eenden in de vijver? Dat is het soort beelden dat mij is bijgebleven van de Oekraïne. De Oekraïne bestaat uit drie delen. Het gebied ten westen van hoofdstad Kiev, dat zijn de streken Wolynië, Podolië en de Karpaten, staat bekend als het rurale en meest authentieke deel van het land. West-Oekraïne wordt doorsneden door rivierdalen in een visgraatmotief. Je fietst het ene rivierdal uit, het andere in. De oostelijke Oekraïne heeft een industriëler karakter met uitgestrekte miljoenensteden en een aanzienlijk Russisch bevolkingsaandeel. Het zuiden, de Krim, is het toeristengebied. Ik heb de verkeersdrukte gezien op de wegen in de Krim en ik zou niemand aanraden daar te gaan fietsen. Dat geldt ook voor de omstreken van steden als Odessa.<br />
<br />
De keuze voor de bestemming is dus snel gemaakt. Bovendien is de westelijke Oekraïne het handigst bereikbaar. Een goede fietskaart voor de Oekraïne is in Nederland niet makkelijk gevonden. De ADAC CartoTravel kaart schaal 1:750.000 is geschikt voor het uitzetten van een route op hoofdlijnen. In de Oekraïne kocht ik bij het eerste het beste tankstation de wegatlas West-Oekraïne schaal 1:250.000 van Kartografia (<a href="http://www.ukrmap.com.ua/">www.ukrmap.com.ua</a>). De wegen op die kaart gemarkeerd als oranje (regionaal) en geel (lokaal) zijn verkeersluw en plezierig om te fietsen.<br />
<br />
Neem de moeite het Cyrillische schrift te leren. Dat valt namelijk reuze mee, maakt kaartlezen en navigeren makkelijker en leuker en voorkomt verwarring. Doorgaande wegen kunnen deels onverhard zijn of deels een onfietsbare keienbestrating hebben. Reken erop elke dag zo'n tien procent van je route lopend met fiets aan de hand af te leggen. Op geasfalteerde wegen heb je flinke kuilen en andere onverwachte obstakels. Je gemiddelde snelheid per dag is daardoor nooit hoog. Daar staat tegenover dat je heerlijk rustige, landelijke (zand-)wegen kunt treffen langs boerendorpen waar je grootste kopzorg is geen loslopende kalkoenen- of eendenkuikens omver te rijden. De zomermaanden juli en augustus zijn voor recreatief fietsen erg warm.<br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Heen- en terugreis</span></strong><br />
Op de internationale trein kan je fiets mee tot Warschau en daarna met Poolse treinen tot de grens bij Chelm / Dorohusk, Zamosc of Przemysl. De Jan Kiepura-nachttrein van Nederland naar Polen heeft een beperkt aantal fietsplaatsen dus wees er op tijd bij. Reserveren begint 92 dagen tevoren. Een alternatieve, omslachtige aanreisroute is de bergspoorlijn van Jaslo en Sanok in Polen naar Khyriv in de Oekraïne (tweemaal daags).<br />
<br />
Voor de Oekraïne is geen visum nodig, maar niet elke grensovergang is open voor fietsers. Bij Volodomir Wolynski hebben douanebeambten mijn fiets in de vrachtbus van een Oekraïner geladen omdat ik anders de grens niet over mocht. Ik heb de helpende bestuurder €20 fooi gegeven. De grens bij Przemysl is open voor fietsers. Probeer het akelige gedrang bij de voetgangersovergang te vermijden en rijd met de auto's mee.<br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Eten en slapen onderweg</span></strong><br />
Grotere plaatsen als Kamyanets Podilski hebben een keuze aan overnachtingsmogelijkheden. Voordeel van de Kartografia wegatlas is dat tevens staat aangegeven in welke plattelandsdorpen een hotel is. De atlas is niet 100% accuraat. Ik kan bevestigen dat er hotels zijn in de volgende plaatsen. Volodomir Wolynski (aan centrale plein, geen ontbijt); Lokaci (eenvoudig; aangrenzend restaurant); Horochiv; Kremenets (toeristenplaats met ruimere keuze); Lanivci (zeer eenvoudig; geen ontbijt; ligging aan dorpsmeer maakt alles goed; tevens modern motel aan dorpsrand); Bucac (of Buzaz; eenvoudig; geen ontbijt); Kalus (mooi hotel, maar niet vriendelijk); Stry (verkeersdrukke stad; hotel Soloto Karpat 'Karpatengoud' is oase van rust); Sambir (aan centrale plein). Er is geen hotel in Berestecko, al staat dat vermeld in de wegatlas.<br />
<br />
Het eerstvolgende hotel ligt altijd dertig of veertig kilometer verderop. Plan daarom zorgvuldig en zorg dat je aan het eind van de fietsdag tijd en energie over hebt, mocht het nodig zijn naar een andere plaats te fietsen. De ene keer dat ik in een dorp geen hotel vond, werd ik trouwens vriendelijk opgevangen door een Oekraïense familie. Men waardeert het als je als vergoeding een bedrag achterlaat gelijk aan een gemiddeld hoteltarief.<br />
<br />
Mijn goedkoopste hotels onderweg waren in Lanivci en Bucac (€10), de duurste was in Stry (€35). De prijsniveaus in de Krim en in Kiev en Odessa zijn van een andere orde.<br />
<br />
Elk respectabel dorp in de Oekraïne heeft z'n dorpsrestaurant. Het eten is smakelijk en vers en houdt je als fietser prima op de been. Er zijn altijd frisse salades. Uit eten gaan is voor veel Oekraïners een ongewone luxe en porties zijn klein. Je bestelde biefstuk kan goed een lapje van een half ons blijken. Onderweg tref je zelden uitspanningen voor een lunch. Vaak ben je aangewezen op de zitbanken die een kruidenier buiten zijn zaak heeft gezet. Bier valt in de Oekraïne onder de frisdranken. Het is het enige land waar mij bij het ontbijt is gevraagd of ik dat wilde met koffie, thee of bier.<br />
<br />
Zondagen zijn voor Oekraïners de feestdagen. Er vinden bruiloften plaats en verjaardagpartijen. Het verkeer is op zondag drukker dan door de week. Tref je in een restaurant een zondags feestgezelschap, dan is er kans dat je geacht wordt mee te drinken en mee te eten. Geef een fles wodka terug als dank.<br />
<br />
<strong><span style="color: #000099;">Anders</span></strong><br />
Net als in Rusland hebben de grotere treinstations in de Oekraïne bemande bagagedepots waar je fiets en bepakking dagenlang veilig kunt stallen. Zie Fietsen in Rusland voor details over treinklassen en -bedden, want die zijn in de Oekraïne hetzelfde. Ik kan iedereen aanraden als onderbreking of afronding van de fietstocht een comfortabele Oekraïense nachttrein te nemen naar Simferopol (de Krim), Kiev, Odessa of een andere bestemming naar keuze. Het is reizen met een charme die wij in Nederland niet meer kennen.<br />
<br />
Je fiets kan voor zover ik ben nagegaan niet mee op de nachttreinen, wel op de dagtreinen met uitsluitend zitplaatsen (elektrychka).<br />
<br />
<strong><span style="color: blue;">Mijn route</span></strong><br />
<br />
Dag 1 Chelm (Polen) - Volodomir Wolynski (80 km.; incl. grensovergang, prettige aanfietsroute in Polen). Dag 2 Volodomir Wolynski - Lokaci (57 km.; korte fietsdag i.v.m. uitermate warm weer). Dag 3 Lokaci - Berestecko (129 km.; bijzondere fietsdag; laatste uren veel gewandeld i.v.m. slecht wegdek). Dag 4 Berestecko - Lanivci (108 km.; prettige en memorabele fietsroute langs doorgaans erg rustige wegen en deels zandwegen). Dag 5 Lanivci - Khmelnitsky (113 km.; Khmelnitsky is de enige grote stad die ik te fiets heb aangedaan).<br />
<br />
Rustpauze: op en neer met de nachttrein naar Simferopol en Jalta.<br />
<br />
Dag 6 Khmelnitsky - Kamyanets Podilski (100 km.; recht toe recht aan fietsdag). Dag 7 Kamyanets Podilsky - Bucac/Buzaz (117 km.; zware dag i.v.m. warm weer). Dag 8 Bucac/Buzaz - Kalus (107 km.; enigszins druk verkeer). Dag 9 Kalus - Stry (65 km.; geen bijzondere route). Dag 10 Stry - Sambir (82 km.; in het algemeen prettige route met uitzicht op Karpaten). Dag 11 Stry - Przemysl (Polen; 65 km incl. grensovergang; fijne zandwegen in Oekraïne; laatste 14 kilometer in Polen druk en onprettig).<br />
<br />
<strong><span style="color: blue;">Eindoordeel</span></strong><br />
<br />
Mijn eindoordeel voor de Oekraïne als fietsvakantieland: een (welverdiende) 8.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3452728094486443048.post-78972636815182455602008-01-06T03:38:00.000-08:002012-07-22T04:27:11.513-07:00Fietsen in Roemenië<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1ETLjL-XPw03XUOwhUb_BR-iNEO1QkUNOVT9SInUXBPb_q7EFJB0CO0Z0cSdlKzMHv0BrwqYQ0gRo77_3YXgBzZY3NUjO0la-8dVVcPSb04CjPn3iXIjINhaiJVd1BH4L8spE_QCiJvw/s1600/rom.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5559036150876748450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1ETLjL-XPw03XUOwhUb_BR-iNEO1QkUNOVT9SInUXBPb_q7EFJB0CO0Z0cSdlKzMHv0BrwqYQ0gRo77_3YXgBzZY3NUjO0la-8dVVcPSb04CjPn3iXIjINhaiJVd1BH4L8spE_QCiJvw/s320/rom.gif" style="float: left; height: 214px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 320px;" /></a>Bezocht in: 2004<br />
<div>
Afgelegd traject: 955 km</div>
<br />
<div>
Route: omgeving Baia Mare en Satu Mare; daarna Craiova - Medgidia - Tulcea - Galati </div>
<br />
<div>
</div>
<br />
<div>
<strong><span style="color: #000099;">Roemenië als fietsland</span></strong></div>
<br />
<div>
</div>
<br />
<div>
<span style="color: black;">Verkijk je niet op het bergkarakter van Roemenië. Mijn eerste plan om in noord-Roemenië te fietsen mislukte: te steil, te zwaar, te warm. Ik nam mijn toevlucht tot de Donauvallei. De route langs de rivier staat bekend als saai, maar ik heb er plezierig gefietst. Ik zou langere tochten in het bergachtige centraal Roemenië alleen aanraden aan getrainde sportfietsers. </span></div>
<br />
<div>
Ik ken geen landen waar je zoveel paard met rijtuig op de weg hebt. Dat heeft als voordeel dat automobilisten rekening houden met boerenwagens, huifkarren van rondtrekkende zigeuners (Roma) en ander langzaamrijdend verkeer. Daardoor is de verkeerssituatie op de doorgaande provinciale routes acceptabel voor een fietsvakantie, al tref je misschien sporadisch een verdwaalde wegpiraat. Overigens werken teveel Roemeense paarden onder schrijnende omstandigheden.</div>
<br />
<div>
Het wegdek kan ruig zijn. Je fiets moet tegen een flink stoot kunnen en is na de vakantie waarschijnlijk toe aan een ingrijpende opknapbeurt. De in Nederland verkrijgbare ANWB-uitgave Roemenië-Bulgarije schaal 1:800.000 is ongeschikt als fietskaart. Bij de boekhandel in de eerste Roemeense plaats die ik aandeed kocht ik de Cartografia Autoatlas von Rumänien met perfecte fietskaarten op schaal 1:300.000. Stereotiep zijn de zwerfkinderen. Die kunnen inderdaad om je fiets drommen zodra je in een stad of dorp stilstaat en aan je bagage gaan morrelen. Doorrijden is de enige remedie. Het is een land waar je je fiets geen moment uit het oog wilt verliezen. Dat kan onhandig zijn bij lunchen of boodschappen doen onderweg. Roemenië deed mij denken aan de sfeer in oude Italiaanse films als La Strada van Fellini. Je zou je bijna afvragen waarom het land zelf niet in zwart-wit is? </div>
<br />
<div>
<strong><span style="color: #000099;">Heen- en terugreis</span></strong></div>
<br />
<div>
Helaas is er thans geen internationale trein meer waarmee je je fiets kunt meenemen Roemenië in. Het moet dus met de nachttrein naar Wenen, door naar Budapest en dan met Hongaarse treinen tot de Roemeense grens. Wil je niet fietsend door de douane, dan zijn er een paar boemeltreinen die de grens overschrijden. De trajecten zijn Debrecen-Valea lui Mihai, Gyula-Salonta, Mateszalka-Carei, Bekescsaba-Arad en Püspökladany-Oradea. Doorgaans zijn er twee treinen per dag: vroeg in de morgen en in de middag. </div>
<br />
<div>
In Roemenië kan je fiets mee op de trein, maar die moet staan op de balkons bij de uitgangen. Dat is ook de plek waar iedereen gaat roken. Ben je met een groep, dan is er zelden ruimte waar je fietsen kwijt kunt, behalve op enkele lokale stoptreinen met een bagagewagen. De tarieven zijn onduidelijk. De ene keer gaat je fiets gratis mee, de andere keer moet je vooraf een fietskaart kopen, dan weer rekent de conducteur een willekeurig bedrag nadat je bent ingestapt. Ik nam de ongemakken voor lief en bracht op de terugreis mijn fiets per trein van Galati via Iasi in oost-Roemenië naar Salonta in het westen. </div>
<br />
<div>
<strong><span style="color: #000099;">Eten en slapen onderweg</span></strong></div>
<br />
<div>
De meeste plaatsen van enige betekenis hebben hotels. Veelal zijn dat sfeerloze betontorens uit de Sovjettijd. Zijn die recent gerenoveerd, dan betaal je af en toe fikse prijzen tot €80 per nacht. Slechts een enkele keer (Corabia en Salonta) trof ik een klein, eenvoudig dorpshotel. Sommige campings verhuren basale bungalows. </div>
<br />
<div>
Het is nergens erg schoon. Vind je het leuk de haren van je voorgangers uit de douche-afvoer te plukken, dan kun je in Roemenië je hart ophalen. Van een eigen, authentieke keuken lijkt weinig over. Roemenen schijnen zich te hebben onderworpen aan de fastfoodcultuur van pizza's en hamburgers. Dat is een nadeel voor de vakantiefietser. </div>
<br />
<div>
<strong><span style="color: #000099;">Anders</span></strong></div>
<br />
<div>
Mocht je je fietstoer willen onderbreken, dan heeft Roemenië een uitgebreid spoornet dat het je mogelijk maakt nagenoeg overal te komen. Binnenlandse nachttreinen hebben slaapwagens en couchettes voor de langere afstanden. In de zomer klusteren Roemenen samen in badplaatsen als Mamaia aan de Zwarte Zeekust. De stranden zijn goor, maar de sfeer is gemoedelijk. In de trein van Baia Mare naar Cluj Napoca had ik een memorabel gesprek met een Roemeense student. Hij vertelde hoe zijn vader hem als kind meenam op lange wandeltochten door de Karpaten om te laten zien hoe mooi hun land was. Dat veranderde prompt na de val van het communisme. "Toen hadden we daar allemaal geen tijd meer voor", legde de student mij uit.</div>
<br />
<div>
<strong><span style="color: #000099;">Eindoordeel</span></strong></div>
<br />
<div>
Mijn eindoordeel voor Roemenië als fietsvakantieland: een (eerlijke) 6. Voor wie het land graag per fiets wil verkennen, is het gewoon goed te doen.</div>Unknownnoreply@blogger.com0